Күндәмлек

Арган гына лаеклы дога кылырга
Тик гашыйк кына — язгы болынга!

Күктә — якты йолдызлыклар, җирдә — саныш,
Төндә акрын “Ярар” яңгырый һәм эри тавыш...

Бу — күндәмлек! Кил дә, иел минем өстемдә
Моңлы сылу, туй фатаң — матәм төсендә.

Минем илем хәсрәт тулы үрдә югалган —
Кайгылы күңелгә юктыр кулайрак аннан.

Менә җирәнсу түмгәкләр һәм юеш ерым —
Уйланма байлыкка түгел — аларга карыйм.

Кем мин: гашыйк җанмы, әллә — чиктән тыш арган?
Шундый рәхәт бүген, чөнки уйчанлык югалган!

Тыныч кына карап торам дала сулышын,
Колбаганың салмак кына җыру тавышын.

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Покорность» на татарский язык.

Покорность

Только усталый достоин молиться богам,
Только влюблённый — ступать по весенним лугам!

На небе звезды, и тихая грусть на земле,
Тихое «пусть» прозвучало и тает во мгле.

Это — покорность! Приди и склонись надо мной,
Бледная дева под траурно-черной фатой!

Край мой печален, затерян в болотной глуши,
Нету прекраснее края для скорбной души.

Вон порыжевшие кочки и мокрый овраг,
Я для него отрекаюсь от призрачных благ.

Что я: влюблён или просто смертельно устал?
Так хорошо, что мой взор, наконец, отблистал!

Тихо смотрю, как степная колышется зыбь,
Тихо внимаю, как плачет болотная выпь.