Балачак

Балачактан ук яраттым
Бал исле болыннарны,
Кайчак табып мөгезләрен
Үләндә боланнарның.

Юлда һәр тузанлы куак:
“Шаярам синең белән,
Дия, — абайлап уз мине —
Белерсең: нинди келәм!”

Тик кырыс көз җиле генә
Гел өзә ул уенны, —
Мин ышанам, дулкынланып,
Каршылармын үлемне

Ялгыз түгел — дуслар белән,
Әрекмән, бөтнек белән
Ерак күкләр аръягының
Барлык серләрен беләм.

Күкрәүле сушыш уенын
Шуңа күрә дә сөям —
Кеше каны изгерәк түгел,
Сут бирсә, сынып, үлән.

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «Детство» на татарский язык.

Детство

Я ребенком любил большие,
Медом пахнущие луга,
Перелески, травы сухие
И меж трав бычачьи рога.

Каждый пыльный куст придорожный
Мне кричал: «Я шучу с тобой,
Обойди меня осторожно
И узнаешь, кто я такой!»

Только, дикий ветер осенний,
Прошумев, прекращал игру, —
Сердце билось еще блаженней,
И я верил, что я умру

Не один, — с моими друзьями.
С мать-и-мачехой, с лопухом.
И за дальними небесами
Догадаюсь вдруг обо всем.

Я за то и люблю затеи
Грозовых военных забав,
Что людская кровь не святее
Изумрудного сока трав.