Китапханәдә

М. А. Кузминга

И, саргаеп беткән битләр
Кичке китапханәдә:
Уйланулар — чиста, тузан —
Наркотик эчкән хәлдәй!

Бүген белем йөгем авыр —
Сәер хыял читендә?
У кый торгач, чәчәк таптым
Жиль де Рица битендә.

Коры, жыерчыклар тулы,
Серле хуш исле үзе...
Аны, мөгаен, бер гашыйк
Монда калдырган түзем.

Әле кайнар иреннәрдән
Янадыр яңаклары,
Әмма карашы сүрелгән,
Рәхимсез хисләр яры.

Һәм дә, әйе, шайтан дәрте
Күңелдә — шомлы җыру;
Гыйшык уты, чәчкә сулган:
Китап эчендә — кору...

Һәм сихри кңләгәлектән
Туган бу сихри төндә
Күземә кем чагылды:
Тавышы - әллә өндәү?

Гыйшыкта бихисап серләр —
Тилмерә чал төрбәләр!
Кан таплары шикләндерә,
Китапларда күп алар...

Күгәннән дә таҗ үрелә,
Тормыш та — ярсу орыш...
Тик укучыга барыбер:
Нияте алга барыш!

Хыялларым ачык,чиста...
Ә син, ерак катыйль, кем?!
И,саргаеп беткән битләр,
И, шигрин тышлыклы төн!..

Перевод стихотворения Николая Гумилёва «В библиотеке» на татарский язык.

В библиотеке

М. Кузмину

О, пожелтевшие листы
В стенах вечерних библиотек,
Когда раздумья так чисты,
А пыль пьянее, чем наркотик!

Мне нынче труден мой урок.
Куда от странной грезы деться?
Я отыскал сейчас цветок
В процессе древнем Жиль де Реца.

Изрезан сетью бледных жил,
Сухой, но тайно благовонный…
Его, наверно, положил
Сюда какой-нибудь влюбленный.

Еще от алых женских губ
Его пылали жарко щеки,
Но взор очей уже был туп,
И мысли холодно-жестоки.

И, верно, дьявольская страсть
В душе вставала, словно пенье,
Что дар любви, цветок, увясть
Был брошен в книге преступленья.

И после, там, в тени аркад,
В великолепьи ночи дивной
Кого заметил тусклый взгляд,
Чей крик но слышался призывный?

Так много тайн хранит любовь,
Так мучат старые гробницы!
Мне ясно кажется, что кровь
Пятнает многие страницы.

И терн сопутствует венцу,
И бремя жизни — злое бремя…
Но что до этого чтецу,
Неутомимому, как время!

Мои мечты… они чисты,
А ты, убийца дальний, кто ты?!
О, пожелтевшие листы,
Шагреневые переплеты!